Termin transgresja, zaczerpnięty z dorobku naukowego wybitnego polskiego psychologa Józefa Kozieleckiego, oznacza „przekraczanie granic”. Środowisko krakowskich dydaktyków matematyki, dostrzegając współczesną potrzebę nawiązania ścisłej współpracy przedstawicieli różnych dziedzin wiedzy, pragnie zainicjować cykl spotkań naukowych dotyczących zagadnień znajdujących się na pograniczu nauk. Chcemy poprzez te spotkania stworzyć interdyscyplinarną platformę naukowej wymiany doświadczeń i poglądów, działającą ponad podziałami, w służbie edukacji ku dojrzałości.
W świetle psychotransgresjonizmu człowiek to jednostka ekspansywna, która w sposób intencjonalny przekracza granice tego czym jest i co posiada po to, by stać się tym kim być może, kim być powinna. Przenosząc tę ideę na grunt nauki, pragniemy wyjść poza ramy poszczególnych jej dyscyplin i podjąć dyskusję, której owocem będą wspólne, koherentne idee naukowo-badawcze o charakterze transgresyjnym.
W obliczu współczesnych przemian socjokulturowych, istnieje potrzeba wykazania szczególnej troski o kształtowanie dojrzałej osobowości jednostki i stworzenie jej warunków stymulujących ogólny rozwój, w tym rozwój intelektualny. Miejscem, w którym ta troska powinna być zrealizowana jest – obok rodziny – szkoła. Jej zadaniem jest dostrzeżenie i zaspokojenie współczesnych potrzeb edukacyjnych dojrzewającego człowieka.
Jedną z okazji do pobudzania aktywności intelektualnej i twórczej dzieci oraz młodzieży stanowi niewątpliwie spotkanie z matematyką. Ten przedmiot nauczania szkolnego wyróżnia się na tle innych: stopniem abstrakcyjności, specyfiką procesu kształtowania pojęć i koniecznością samodyscypliny percepcyjnej uczącego się, która warunkuje możliwość przeniesienia pewnych zachowań i postaw intelektualnych na inne dziedziny życia. Wartości kształcące, wypływające z aktywnego i świadomego udziału w procesie nauczania – uczenia się matematyki, wykraczają daleko poza potrzeby samej matematyki.